Plani sekret : Erbakan , Ozal , Erdogan Izraeli i madh apo Turqia e madhe

Nexhmettin Erbakan, Turgut Ozal dhe Erdoğan

Nexhmettin Erbakan shpesh ka thënë se për të kuptuar të tashmen, duhet të kthehemi në histori, sidomos në historinë islame. Historia islame fillon me Hz. Ademin a.s dhe do të zgjasë deri në Ditën e Gjykimit.

Mjeshtri Erbakan e përshkroi botën e sotme si një vend provimesh, i cili promovon rendin botëror ditë e natë. Kur dielli arrin pikën e tij më të lartë, atëherë fillon dobësimi i tij, më vonë humbet forcën dhe zhduket. Atëherë nata sundon botën.

Ndërsa në kulmin e padrejtësisë, një Musa a.s. u shfaq para faraonit dhe rrëzoi fuqinë e Faraonit, kështu që përpara Perandorisë Romake, në kulmin e fuqisë së tij, doli një Isa a.s. dhe rrëzoi fuqinë e Perandorisë Romake.

Shpëtimtarët dhe të Dërguarit erdhën kundër padrejtësisë, mosbesimit dhe gënjeshtrave në momentet kur padrejtësia, mosbesimi dhe gënjeshtra jetuan momentet e tyre më të fuqishme.

Kështu gjithashtu, i Dërguari ynë s.a.v.s arriti në kohën e mosbesimit më të fortë dhe e ngriti drejtësinë në majën e pushtetit.

Ne jetojmë në një periudhë kur padrejtësia ka marrë botën, kur gjaku musliman po derdhet në të gjitha anët e botës.

Hebrenjtë u mblodhën në vitin 1897 në qytetin zviceran të Bazelit, të udhëhequr nga Teodor Herzl dhe morën një vendim, Herzl shkoi te Sulltan Abdulhamidi dhe i ofruan atij që hebrenjtë të paguanin të gjitha borxhet e Perandorisë Osmane, në kthim duke kërkuar një pjesë të vogël të tokës Palestineze.

Pasi mori përgjigjen nga sulltani “Toka e marrur me gjak, vetëm me gjak mund të jepet”, ai u kthye në Basel dhe hebrenjtë pastaj hartuan një plan njëqind vjeçar.

Në 25 vitet e para, ata rrëzuan Abdulhamidin, të cilin e panë si pengesë, dhe shkatërruan Perandorinë Osmane.

Në 25 vitet e tjera, ata sollën fuqi të mëdha në Çanakkale, dhe nga Britania dhe fuqitë e tjera të mëdha ata morën mbështetje për krijimin e Izraelit.

Në fund të planeve njëqind vjeçare, ata planifikojnë të heqin Islamin, pengesën më të madhe, nga skena botërore.

Perëndimi dhe Zionistët rrethuan botën Islame me plane afatshkurtra dhe afatgjata, pas rënies së Perandorisë Osmane askush nuk u duk se i prishte këto plane, dhe nëse u shfaq nga ana e tyre u hoq shpejt.

Çdo lëvizje apo shtet islam u ndalua me sukses.

Ata kanë arritur sukses përmes përçarjeve dhe shpërndarjes, duke mashtruar njerëzit, duke futur njerëzit e tyre, duke u premtuar atyre pozicione të larta, duke përfituar nga dobësitë e individëve, dhe me këtë listë ne mund të vazhdojmë pafundësisht.

Erbakan dhe Erdoğan – Koha e ngritjes së re islame

Perëndimi dhe Sionistët që shkatërruan Perandorinë Osmane nuk lejuan që Erbakani të ngrihej, fotografia në atë kohë dukej diçka si kjo: Erbakani ishte një person shumë inteligjent, me ideale të larta, që mblidhte rininë inteligjente rreth tij.

Sionistët filluan lojën e tyre përmes Erdoğanit, sepse njerëzit e Turqisë e konsideruan Erdoğanin si pasardhësin e Erbakanit.

Erdoğani ishte në partinë e Erbakanit në atë kohë, nga jashtë dukej që Erbakani nuk donte dikë brenda partisë së tij si konkurent, ai madje vuri veton për kandidaturën e Erdoğanit për kryetar të Stambollit duke propozuar një kandidat tjetër.

Por anëtarët e partisë atëherë u rebeluan dhe Erbakani u detyrua ta kthejë Erdoğanin si kandidat.

Sundimi i tyre nuk zgjati as një vit, Erdoğani përfundoi në burg dhe atje ai filloi me planet për krijimin e një partie të re politike, duke ndezur siguresën e ndarjes me Erbakanin.

Shumë erdhën dhe u përpoqën ta bindnin Erdoğanin që të hiqte dorë nga ndarja, madje edhe Imam Kabe, por askush nuk ishte në gjendje ta bindte Erdoğanin e atëhershëm.

Ndarja që hapi rrugën e Erdoğanit në Perëndim dhe mes Sionistëve

Një veprim i ngjashëm u bë në rastin e Turgut Ozalit, ku kishte përçarje brenda partisë së tij, me qëllim hapjen e rrugës për të.

Erdoğani u bë presidenti i BOP Amerikano-Zionistëve ose “Projektit të Madh të Lindjes së Mesme”, dhe kishte bashkëpunim të ngushtë me familjet më të pasura turke. Me mbështetjen e Amerikës, ajo përparoi shumë shpejt, duke thënë se AK Partia nuk është një parti fetare apo islame.

Erdoğan ishte duke luftuar në Asamblenë Kombëtare Turke në atë kohë për të lejuar Amerikën një pushtim tokësor të Irakut përmes Turqisë, duke u lutur më vonë për kthimin e sigurt të trupave amerikane në shtëpi, ose kështu u duk gjithçka.

Kishte një plan sekret me Erbakanin, i cili po qëndron kundër Erdoğanit në Asamblenë Kombëtare me zëvendësit e tij.

Në fund, Erbakani pengon nismën e Erdoğanit, ndërsa në të njëjtën kohë sionistët dhe perëndimi bien në grackë, të bindur se Erdoğani po lufton për interesat e tyre.

Saktësisht një shekull pasi Sionistët dhe Teodor Herzl u betuan për të fshirë Islamin, Erbakani në qytetin zviceran të Bazelit, në të njëjtën sallë si Teodor Herzl, u jep një mësim Sionistëve nën flamurin e Tevhid-Islamit.

Sionistët, të cilët e kuptuan porosinë e Erbakanit, e mbajtën atë në pushtet vetëm gjysmën e mandatit të tij, dhe pas kësaj ai u rrëzua nga një grusht shteti ushtarak. Presidenti izraelit Ariel Sharon atëherë tha:

“Erbakani mbeti për gjysmë mandati, ne u desh të shtyjmë planet tona për 10 vjet. Nëse do të mbetej në gjithë mandatin, ne do të duhet të heqim dorë plotësisht nga Izraeli i Madh”.

Erbakan u rrëzua, partia e tij përjetoi një debat zgjedhor.

Nxënësit e Erbakanit atëherë pyetën: “Mjeshtër, a kemi mbaruar? A nuk ia dolëm? ”Erbakan do t’u përgjigjej atyre,“ Jo, bir, plani po shkon saktësisht siç e parashikuam. Ne kemi bërë një plan dyzet vjeçar të përbërë nga 4 faza. Ne po hyjmë së shpejti në fazën e katërt. Kur të hyjmë në këtë periudhë, nuk ka asnjë forcë që do të ndalojë Turqinë. Në fund të periudhës së katërt, fitorja do ti takojë në Islamit dhe vizionit tonë kombëtar”.

Pse 40 vjet? Kur hebrenjtë treguan frikë nga lufta në rrugën e Allahut, Allahu i bëri ata të enden, dhe për 40 vjet ata endeshin në shkretëtirën e Sinait.

Erbakani besonte se 40 vjet ishin të mjaftueshme për një gjeneratë të pabindur-frikacake për tu zhdukur, dhe që ata të zëvendësohen nga një brez krenar dhe i guximshëm që do të luftonte me guxim në Emrin e Allahut.

Me kalimin e kohës, Erbakani arriti të inkurajojë mënyrën islame të jetës në Turqi, në vend të një brezi i kapur nga perëndimi, i rritur me psikologjinë e të qenit i mundur dhe i pafuqishëm, erdhi një brez i ri që nuk kishte përjetuar ende humbje.

Për shembull, kur ata thonë sot në Turqi se do të bëjnë një tank vendor, një numër i vogël njerëzish do ta kundërshtojnë. Por në vitet 1980, kur Erbakan tha se do të krijonte një fabrikë për të prodhuar njëqind mijë motorë, partitë e tjera politike qesheshin me këtë.

Plani dyzetvjeçar – Faza 1 – veprim i fshehtë

Gjatë kësaj periudhe, Turqia drejtohet nga një qeveri që nuk ndërhyn në fe, më saktë periudha e Turgut Ozalit. Ozal shfuqizoi disa nene të ligjit, ekipi i lejoi njerëzit të takoheshin më lirshëm dhe të diskutonin mbi besimin, kongreseve islame u lejohej të vepronin lirshëm. Pas kësaj, numri i kongreseve në Turqi rritet.

Plani dyzetvjeçar – Faza 2 e planit – Veprim i hapur

Gjatë kësaj periudhe, partia e Erbakanit mori pushtetin në qytete dhe bashki në Turqi.

Ajo filloi të luftojë fortë për drejtësi në shoqërinë turke, por më 28 shkurt 1997 u krye një grusht shteti ushtarak dhe Erbakani dhe partia e tij u hoqën nga pushteti.

Plani dyzetvjeçar – faza 3 e planit, 2002-2013 – Luftërat pas luftërave

Zbulohen planet e ushtrisë për një grusht shteti ushtarak, fuqia e ushtrisë në shoqërinë turke është shtypur, është sjellë në gjendje të pafuqisë, në mënyrë që të mos mund të kryejë më grushta ushtarake në të ardhmen.

Pas kësaj, organizata e sotme terroriste FETO, ose sistemi paralel i qeverisjes që ata krijuan, filluan operacionet, por kushdo që guxoi të qëndronte para shtetit ishte i tejkaluar.

Në skenën botërore, Turqia filloi një politikë të pavarur ndaj Perëndimit dhe Sionistëve.

Lëvizjeve që ata ndërmorën kundër Turqisë iu përgjigjën në të njëjtën mënyrë, u sigurua vizioni kombëtar turk.

Plani dyzetvjeçar – faza 4 e planit, 2013-2023 – Pajtimi

Periudha e katërt shënon fundin e organizatës terroriste të PKK-së, me Turqinë që ndjek periudhën më të suksesshme në luftën kundër terrorizmit në 30 vjet.

Ose ata do të lënë armët e tyre ose do të hiqen, dhe paqja me siguri do të mbretërojë.

Në vitet 80 Erbakani tha: “Ndërsa Sionizmi ka pushtuar botën, ne do ta bëjmë atë me të njëjtën taktikë”.

Erbakani citoi ajetin e 46-të të sures Ibrahim: “(megjithatë) Ata përgatitën kurthin e tyre, por kurthi i tyre gjendet në duart e All-llahut, qoftë ai kurthi i tyre që shkulën edhe kodrat nga ai.”

Nëse intrigat e Sionistëve ishin po aq të mëdha sa kodrat, me lejen e Allahut do t’i bëjmë të dështojnë.

Ndërsa ata ishin duke endur komplote të tyre, Erbakani vendosi lojën e tij në lojën e tyre, edhe Ozali ishte pjesë e planit që lejoi besimtarët të jetonin lirshëm në Turqi.

Përkundër kësaj, Erbakani ishte kundërshtim i Ozalit, si dhe në rastin e Erdoğanit, askush nuk e kuptoi që Ozali ishte pjesë e planit të madh.

Erdoğani veproi si hz. Musai dhe Hz. Jusufi hyri në oborrin e Faraonit, u ndal pranë atyre që sunduan me Turqinë, dukej si ata, tha se ai kishte lënë “Vizionin Kombëtar” të Erbakanit, Faraoni e pranoi dhe e ngriti me duar.

Prandaj, nuk duhet të shihen vetëm veprat, por edhe pasojat që vijnë nga këto vepra.

Ndërsa situata midis Erbakanit dhe Erdoğanit kishte pamje të konfliktit, të gjitha lëvizjet e Erbakanit përfituan nga partia AK në fakt.

Le të kujtojmë se Erdoğani është sot kundër operacioneve amerikane në Siri dhe Irak, por atëherë ai dukej se po luftonte për interesat amerikane.

Edhe atëherë, ai nuk dëshironte që Amerika të kryente pushtim tokësor të Irakut përmes Turqisë, por për të pasur sukses në planet e tij, ai veproi sikur të dëshironte, në mënyrë që të mos humbiste besimin e atyre që asokohe kishin nën kontroll Turqinë.

Pasoja e veprimeve të Erbakanit dhe Erdoğanit ishte se Perëndimi dhe Sionistët nuk i arritën qëllimet e tyre, ndërsa në të njëjtën kohë Erdoğani arriti të ruajë besimin e tyre, loja vazhdoi!

Fitorja është afër, pasi ata kryesisht janë penguar në këtë lojë që nuk e prisnin.

Pas deklaratës së Erdoğanit “One Minute”, ata u zgjuan, por atëherë ishte tepër vonë!

Tani Erdoğani dhe AK Partia janë në shënjestër, ata po përpiqen me të gjitha forcat t’i largojnë, Erdoğani i ka mbijetuar një numri të madh të përpjekjeve të vrasjeve.

Ndërsa viti 1923 nënkuptonte fundin e Perandorisë Osmane, kështu që 2023 do të nënkuptojë ngritjen e një superfuqie islame. Pavarësisht se sa mundohen, ka një vendim të vendosur nga Xhenneti, siç tha Erbakani: “Nëse luftoni për këtë thirrje dhe punoni ditë e natë, kur të vijë ai moment, Allahu do ta ulë dritën-ndihmën e Tij.”