Vendosa me mundun

Poezi nga Flamur Maloku
Vendosa me mundun
inatin e mbjellun me vite
që kisha n’ty.
Erdha me t’pa edhe
njiherë me dy sy.

Nji Bibël t’re e kam
shkruë për ty!
Hajt tash, rrej edhe
dishka krejt siç di ti!
Shtiru dhe mallkoje veten
që nuk u kurorzuë kjo dashni!

Ama shumë ftohtë,
pa asnji grimë dashni.
Po, erdha me ta urue
këté largësi.
Shumë bre më ke rrejtë n’pritje.
Vetëm Zoti e di;

Ika, se nuk e di pse Erdha.
Beso… po më dhâmbin këta dy sy.